ભીંત મૂંગી રહી - મનોજ ખંડેરિયા (Manoj Khanderiya)

January 8, 2007 at 9:37 pm · Filed under kavilok / કવિલોક, ગુજરાતી કવિતા (Gujarati Kavita), ગુજરાતી ગઝલ (Gujarati Gazal Shaayar

મનોજ ખંડેરિયા

    

ભીંત મૂંગી રહી

     

આંગણું બડબડ્યું, ડેલી બોલી પડી, ભીંત મૂંગી રહી

ઘર વિષે અવનવી વાત સહુએ કરી, ભીંત મૂંગી રહી

      

આભમાં ઊડતી  બારીઓ  પથ્થરે કાં  જડાઈ ગઈ?

વાત એ  પૂછનારેય  પૂછી ઘણી,  ભીંત મૂંગી રહી

            

‘આવજો  કે’વું શું  પથ્થરોને?’  ગણી કોઈએ ના કહ્યું

આંખ  માંડી  જનારાને જોતી રહી,  ભીંત મૂંગી રહી

           

ઘર તજી કોઈ ચાલ્યું ગયું એ પછી બારીએ બેસીને

માથું ઢાળી હવા રાત આખી રડી, ભીંત મૂંગી રહી

        

કાળના ભેજમાં ઓગળી ઓગળી એ ખવાતી રહી

કોઈએ એ વિષે કો’દિ’ પૂછ્યું નહીં, ભીંત મૂંગી રહી

---

આયનાની જેમ

 

આયનાની જેમ હું તો ઊભી’તી ચૂપ

ગયું મારામાં કોઇ જરા જોઈને

ભાનનો તડાક દઈ તૂટી જાય કાચ

  એના    જોયાની વેળ એવી    વાગે

છૂંદણાનામોર સાથે માંડ હું વાત

 મને એટલું તો એકલું લાગે

આજ તો અભાવ જેના અંધારે ઊભી છું

 પડછાયો મારો હું      ખોઇને

આયનાની જેમ હું તો ઊભી’તી ચૂપ

  ગયું મારામાકોઈ   જરા જોઈને 

એવું તે   કેવું આ      સિંચાતું નીર

  મારા નામનાં સુકાય પાન લીલાં

લેતી આ     શ્વાસ હવે      એમ લાગે જાણે કે

  છાતીમાં ધરબાતા     ખીલા

પરપોટો ફૂટે તો  જળને શું થાય

  નથી જાણ  થતી કોઇ દિવસ કોઇને

આયનાની જેમહું તો ઊભી’તી ચૂપ

  ગયું મારામાં કોઈજરા   જોઇને

---

પકડો કલમ - મનોજ ખંડેરિયા